درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی

موضوع: کتاب طهارت/احکام المیاه/حکم آب مستعمل در رفع نجاست غیر از استنجاء

بحث دوّم: درباره‌ی سند روایت.

نکته الف: مرحوم شیخ در تهذیب این روایت را از محمّد بن احمد بن یحیی نقل فرموده است. در مشیخه‌ی تهذیب ص۷۱ و در مشیخه‌ی استبصار ص۳۲۴ آمده است: و ما ذکرته عن محمّد بن احمد بن یحیی الاشعری فقد اخبرنی به الشیخ ابو عبد الله و الحسین بن عبید الله و احمد بن عبدون کلّهم عن .........

بنابراین، طریق مرحوم شیخ به محمّد بن احمد بن یحیی متعدّد است که صحّت بعضی از این طرق، ما را از بحث درباره‌ی این رجال بی‌نیاز می‌کند.

نکته ب: در بعضی از نسخ تهذیب آمده است: محمّد بن احمد بن یحیی عن احمد بن یحیی.

عبارت عن احمد بن یحیی اضافه است. به دلیل ملاحظه کتب رجال و به دلیل اینکه مرحوم شیخ در تهذیب ج۱ ص۲۳۰ و در تهذیب ج۱ ص۲۴۲ قسمتی از این روایت را با همین سند بدون ذکر عن احمد بن یحیی نقل فرموده است و لذا در وافی این روایت از تهذیب بدون عن احمد بن یحیی نقل شده است. (ملاذ الاخیار ج۲ ص۴۴۰).

نکته ج: محمّد بن احمد بن یحیی در سند روایت، امامی ثقه و بقیّه رواة، ثقه غیر امامی هستند. و لذا روایت موثقه است.

بحث سوّم: درباره‌ی دلالت روایت.

از طرفی جمله‌ی یفرغ در روایت، جمله خبریّه در مقام طلب است و جمله خبریّه در مقام طلب دلالت بر وجوب می‌کند. پس فارغ کردن غساله از اناء واجب است. از طرفی دیگر اگر غساله طاهر بود، وجهی برای وجوب افراغ آن از اناء نبود. بنابراین، وجوب افراغ غساله دلالت بر نجاست غساله می‌کند.

لقائل ان یقول که وجوب افراغ یحتمل بخاطر نجاست غساله و یحتمل بخاطر تحقّق غسل باشد و با اثبات اعمّ، اثبات اخصّ نمی‌شود. و نظیر این نکته در فرق بین غسل و صبّ آمده است که در غسل، عصر لازم است (مناهج الاخیار، ج۱ ص۲۰۹).